توضیحات
کتاب «پایان تاریخ و انسان واپسین» نوشته فرانسیس فوکویاما، اثری مهم و بحثبرانگیز در حوزهی اندیشه سیاسی است که برای نخستینبار در سال ۱۹۹۲ منتشر شد. فوکویاما در این کتاب، با توسعه نظریهای که نخست در مقاله معروف «پایان تاریخ؟» مطرح کرده بود، استدلال میکند که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پایان جنگ سرد، لیبرال دموکراسی غربی به آخرین و نهاییترین شکل حکومت انسانی تبدیل شده است. منظور او از «پایان تاریخ» نه پایان رویدادها، بلکه پایان روند تکاملی ایدئولوژیهای سیاسی است. در این چارچوب، مفهوم «انسان واپسین» به انسانی اشاره دارد که در جهانی آزاد و نسبتاً مرفه زندگی میکند اما دچار بیهدفی، ملال و تهیشدگی از آرمانهای والای انسانی است. فوکویاما با بهرهگیری از نظریات هگل، نیچه و سایر فلاسفه، نشان میدهد که هرچند دموکراسی خواستهی طبیعی بشر برای آزادی و شأن انسانی را تحقق میبخشد، اما در عین حال با تهدیدهایی همچون پوچی، بیمعنایی و از دست رفتن انگیزههای والای انسانی مواجه است.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.